Why does it always rain on me?
Door: Marijn
Blijf op de hoogte en volg Marijn en Marlou
27 Oktober 2012 | Zuid-Afrika, Saint Lucia Estuary
Waar waren we gebleven? De bungee jump! Die was super gaaf, maar ook weer zo voorbij! Ze doen het wel slim, want voor je het door hebt is het opeens al tijd om te springen en tellen ze af... 5, 4, 3, 2, 1 BUNGEE! Dus ja dan heb je geen tijd om te twijfelen en moet je wel in 1 keer springen. Maar goed, Nature's Valley was super vooral doordat we bij een hele leuke backpackers zaten met hele aardige mensen. Na 4 nachtjes daar zijn we eindelijk de Western Cape uit gereden en de Eastern Cape in. Mensen hadden al verteld dat dat een wereld van verschil is en dat klopt! Vooral in de Transkei / Wild Coast zijn de wegen slechter, de huizen minder mooi en staan er nog maar weinig bomen. Die zijn blijkbaar allemaal gekapt vanwege de overbevolking. De blanke zuid Afrikanen zijn er in ieder geval weinig positief over en we kunnen ze niet helemaal ongelijk geven.
Onze eerste stop was Addo Elephant Park, het eerste NP op onze route waar je de 'big 5' kunt ziet. Het weer zat ondertussen wel wat tegen, we kwamen aan in de regen. Maar de camping was wel heel gezellig. Tot nu toe hadden we vooral lege campings meegemaakt, maar hier vonden de 'buren' het maar wat gezellig om steeds een praatje te maken. De volgende dag waren we al vroeg wakker (thuis nooit last van maar hier is het rond 5 uur al licht!) dus zijn we meteen onze eerste self drive ochtend safari gaan maken. Je kunt hier namelijk gewoon zelf met je auto het park in rijden en dan dieren spotten. Nu zijn wij misschien niet helemaal de perfecte safari mensen, want al dat turen naar de struikjes gaat ook wel eens vervelen. Dus al snel was de chauffeur (Marijn) lekker rond aan het crossen en zat de dierenspotter (Marlou) te knikkenbollen... Maar nu hebben we helemaal door hoe het werkt! De truc is gewoon om 1) goed te kijken op de weg voor overstekende dieren, of 2) te kijken waar andere auto's stoppen en dan mee te genieten wat hun hebben gespot. Veel makkelijker! En je krijgt ook geen hoofdpijn van al dat getuur. :-)
Na twee dagen voornamelijk in de auto te hebben doorgebracht (ja het is echt fysiek zwaar dat safari werk!) zijn we weer door gereden. Helaas was het weer ondertussen niet veel beter geworden. De eerste nacht stormde het zo hard dat we bang waren dat de tent het niet ging overleven. De grond was zo hard dat we ook nog eens geen haringen hadden gebruikt, een slechte combinatie... Omdat de voortent er telkens van door wou gaan hebben we uiteindelijk maar de auto met een wiel op de hoek van de voortent gezet. Die gaat nergens meer heen! Wel gek hoor, om dan in je bed te liggen terwijl de tent alle kanten op gaat. 's Ochtend stond alles gelukkig nog, maar 1 van de tenstokken was wel gebroken. Naast ons waren mensen minder gelukkig, de buiten tent was bij hun van de binnentent algewaaid, en de binnentent was helemaal vol geregend. Alles was drijfnat. We weten niet hoe ze de rest van de nacht hebben doorgebracht maar 's ochtend zagen we ze het hele zootje weg gooien en even later kwamen ze met een nieuwe tent aanzetten. Bij vertrek regende het helaas nog steeds, dus wij zaten met een berg natte tentspullen in een toch al niet overdreven ruime Wildebeast (onze Hyundai). De hele dag gereden om het slechte weer te ontlopen, maar zonder succes: aangekomen in Port St Johns (Transkei) regende het nog steeds. Het zag er mooi uit daar, maar we hadden geen zin in regen dus na 1 nachtje zijn we weer op pad gegaan. Op naar de Drankensbergen. Oeps, slip of the tongue... Drakensbergen. Daar onszelf getracteerd op een paar nachten in een leuke Rondavel. Dat is een traditioneel rond huisje, in ons geval met eigen keukentje, badkamer, slaapkamer etc. Tijd voor wat welverdiende luxe! Vanuit daar hebben we het zuidelijke deel van de Drakensbergen verkend.
Wordt vervolgd!
Onze eerste stop was Addo Elephant Park, het eerste NP op onze route waar je de 'big 5' kunt ziet. Het weer zat ondertussen wel wat tegen, we kwamen aan in de regen. Maar de camping was wel heel gezellig. Tot nu toe hadden we vooral lege campings meegemaakt, maar hier vonden de 'buren' het maar wat gezellig om steeds een praatje te maken. De volgende dag waren we al vroeg wakker (thuis nooit last van maar hier is het rond 5 uur al licht!) dus zijn we meteen onze eerste self drive ochtend safari gaan maken. Je kunt hier namelijk gewoon zelf met je auto het park in rijden en dan dieren spotten. Nu zijn wij misschien niet helemaal de perfecte safari mensen, want al dat turen naar de struikjes gaat ook wel eens vervelen. Dus al snel was de chauffeur (Marijn) lekker rond aan het crossen en zat de dierenspotter (Marlou) te knikkenbollen... Maar nu hebben we helemaal door hoe het werkt! De truc is gewoon om 1) goed te kijken op de weg voor overstekende dieren, of 2) te kijken waar andere auto's stoppen en dan mee te genieten wat hun hebben gespot. Veel makkelijker! En je krijgt ook geen hoofdpijn van al dat getuur. :-)
Na twee dagen voornamelijk in de auto te hebben doorgebracht (ja het is echt fysiek zwaar dat safari werk!) zijn we weer door gereden. Helaas was het weer ondertussen niet veel beter geworden. De eerste nacht stormde het zo hard dat we bang waren dat de tent het niet ging overleven. De grond was zo hard dat we ook nog eens geen haringen hadden gebruikt, een slechte combinatie... Omdat de voortent er telkens van door wou gaan hebben we uiteindelijk maar de auto met een wiel op de hoek van de voortent gezet. Die gaat nergens meer heen! Wel gek hoor, om dan in je bed te liggen terwijl de tent alle kanten op gaat. 's Ochtend stond alles gelukkig nog, maar 1 van de tenstokken was wel gebroken. Naast ons waren mensen minder gelukkig, de buiten tent was bij hun van de binnentent algewaaid, en de binnentent was helemaal vol geregend. Alles was drijfnat. We weten niet hoe ze de rest van de nacht hebben doorgebracht maar 's ochtend zagen we ze het hele zootje weg gooien en even later kwamen ze met een nieuwe tent aanzetten. Bij vertrek regende het helaas nog steeds, dus wij zaten met een berg natte tentspullen in een toch al niet overdreven ruime Wildebeast (onze Hyundai). De hele dag gereden om het slechte weer te ontlopen, maar zonder succes: aangekomen in Port St Johns (Transkei) regende het nog steeds. Het zag er mooi uit daar, maar we hadden geen zin in regen dus na 1 nachtje zijn we weer op pad gegaan. Op naar de Drankensbergen. Oeps, slip of the tongue... Drakensbergen. Daar onszelf getracteerd op een paar nachten in een leuke Rondavel. Dat is een traditioneel rond huisje, in ons geval met eigen keukentje, badkamer, slaapkamer etc. Tijd voor wat welverdiende luxe! Vanuit daar hebben we het zuidelijke deel van de Drakensbergen verkend.
Wordt vervolgd!
-
28 Oktober 2012 - 07:49
Monique:
Hallo.M&M
ohhh jullie hebben nog niet veel geluk met het weer daar zeg.Maar houd moed,moet toch snel wel beter worden! Hiet hebben we de eerste twee nachten met nacht vorst achter de rug. Gisteren bij Rose en Niels geweest.Rose haar laptop was besmet graakt Eerder deze week had ze hem al effe,twee flessen wijn later langs gebracht.Enfin Chris heb hem maar weer even op weg geholpen.Ze kan nu ook weer jullie blog volgen.We hebben lekker bij hun gegeten en beide families ontmoet,ze vierde n.l haar verjaardag.Vannacht hier ook weer wintertijd ingegaan behhh.De eerste kerst shows zijn al weer te bezoeken wa maakt dat de afspraken voor die dagen om je heen ook weer worden gemaakt.Voel die stress dan al weer komen.Volgend weekend gaan we bij Yvonne klusse met de hele clan.We er zin an.
Groetjes -
28 Oktober 2012 - 16:29
Marina:
Hoihoi!
Wat een heerlijk verslag weer! Marlou onze eigen dierenspotter , hopelijk had je wel je camouflage pakje aan! :)
Echt balen van het weer zeg....maar een beetje luxe hebben jullie na al dat afzien wel verdiend!
Xxxxx -
29 Oktober 2012 - 09:57
Robert Haagen:
Hoi M&M,
Het zijn weer mooie verhalen die jullie met ons delen. Ik denk niet dat ik ooit de stap zal zetten om aan een elastiek een ravijn in te springen maar Marijn, respect ervoor dat je het hebt gedaan. Hier is de herfst goed bezig om de wereld wat meer kleur te geven om daarna al dat blad te laten vallen. Ik moet vandaag maar eens een afspraak maken bij de banden specialist om mijn winterbanden te laten plaatsen. Begin vorige week zat ik drie dagen in zuid-west Duitsland waar het nog veel kouder was dan in Nederland. We waren op bezoek bij mensen die in een authentiek vakwerk huisje in het zwarte woud woonde. Het was droog maar het was er binnen vaak net zo koud als buiten. Daarbij liep ik met een enorme verkoudheid rond (hoest hoest, snotter), geen goede combinatie. Tevens heb ik vorig weekend mijn verjaardag gevierd en voor een groep mensen Indisch gekookt met mijn zieke kop. Was leuk maar ook veel werk. Voor November heb ik een weekendje Schiermonnikoog in de planning staan. Ben daar nog nooit geweest dus ik ben benieuwd hoe het gaat zijn. Komend jaar Mei staat er een trip naar Oost Java in de planning met mijn zussen en vader. Dan gaan we op zoek naar de roots. Ik vermaak me dus wel maar ik ben nog steeds jaloers op jullie avontuur in de bush. Ga vooral door met schrijven dan blijf ik jullie vanuit hier volgen.
Dan nog even dit, mijn huisje vordert gestaagd en wie weet is het klaar voor het jaareinde. Ik hoop het in ieder geval. Heel veel succes met de rest van jullie reis!
groeten, Robert
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
